حج حاجیان

بندگی نام بلند گذشتن است

نه از دنیا بلکه از خود گذشتن است

در سعی و منی بخوان شکوه بندگی را

به تامل ز عرفات گذشتن است

مشو سر مست روزگار هیهات

بازیچه باشد دنیا زمان،زمان گذشتن است

همه درک و همه عینیت خالق باشد

حی علی صلاه گوی که فرمان به گذشتن است

قصر آرزوها را پیش روی داری لیک

لباس احرام خود معنای ژرف گذشتن است

قیوم حقیقی خود ستوده آفریننده اش را

چه مباهات دارد آدم،بنا به گذشتن است

رمی جمرات و دیدن ابلیس لعین

خود نشانی از شیطان گذشتن است

گرقربانی ابراهیم ع چو اسماعیل ع نبی باشد

مرام حاجی باشد ، ز قربانگاه گذشتن است

طواف کعبه یک روی سکه باشد اما

روی دگرش حاجی ، به خدا پیوستن است