بیا تا بهاری شویم

ز آغوش   مهر  الله  ،  جهانیان  حیاتی    گرفت

بهار   زد   و    گوهر    زمین     نوایی     گرفت

هم  همه  بود  ز میان  گیتی    ،   غوغا  روان

سبزه و چرخش فلک  ، یکسان  پیامی  گرفت

آهنگ   نظم  ،  کائنات  را  خلق   عجایب کند

طالعت چه باشد  تا  که ز آشیان  یاری گرفت

خلق و مجموع جانداران حس ارغوانی می دانند

در بزم  آنان  بیاندیش ، وه چه مینایی  گرفت

مجال  ندهد عمر ،  چه سود  پلشتی  رفتار

بهار  به  تنهایی  ز عالم  بالا  جامی  گرفت

بیا  بهاری شویم تا قدح خود نزد خالق بریم

خوب بیاندیش که چگونه پیمبر ص معراجی گرفت

گر  خود خواهی پنجره دلبری را،بهارش کجاست؟

عند ربهم یرزقونی عشق است که پاداشی گرفت